De Wildbaan

Het landgoed de Wildbaan behoorde tot de 16e eeuw tot de Gelderse Toren in Spankeren. De Wildbaan, of zoals men vroeger schreef “de Wiltbaen”, was een plek waar de hertogen van Gelre vaak gingen jagen. Jachtgebieden noemden ze in die tijd wildbanen. Mogelijk komt hier de naam vandaan. Ook nu zijn er trouwens bijvoorbeeld nog reeën te zien. Van der Hell tot de Wiltbaen. De Wildbaan heeft vele eigenaren gekend. In 1667 kocht bijvoorbeeld Gerard Casijn van der Hell de Wildbaan. Hij was burgemeester van Arnhem. Hij noemde zichzelf vanaf dit moment “Van der Hell tot de Wiltbaen”. De Wildbaan blijft in het bezit van de familie van der Hell tot 1757. In 1814 wordt het landgoed gekocht door baron Van Rhemen van Rhemenshuizen. In 1825 kreeg de baron Schimmelpeninck van der Oije het landgoed in handen door te trouwen met Adriana Sophia, barones van Rhemen. In 1845 wordt mr. H.A.C. Metelerkamp eigenaar. Na het overlijden van diens weduwe koopt zijn neef Dhr. A.J.P. Metelerkamp in 1907 de Wildbaan. Destijds bestaande uit 70 hectare grond, inclusief het huis. Dhr. Metelerkamp was kolonel in de cavalerie en lid van de gemeenteraad van Brummen. In 1884 trouwde hij in Amsterdam met jonkvrouwe Anna Mathilda den Tex. Haar vader was burgemeester van Amsterdam . Door vererving beschikte het echtpaar Metelerkamp van Bronkhorst-den Tex over de Wildbaan, Bronkhorst en Kasteel Hernen. Het huis op de Wildbaan is dan toe aan een grote renovatie. Helaas blijken de muren zo zwak, dat dit niet goed mogelijk is. In 1910 wordt de oude Wildbaan dan ook afgebroken en vóór de fundamenten van het oude huis verrijst het nieuwe huis, zoals we dat ook nu kennen. Dat is dan ook waarschijnlijk de reden, dat de bijgebouwen niet vóór het huis, maar achter en naast het huis zijn gelegen. Herinnering aan Amsterdam Het huis is ontworpen door de architect H.A. Ezerman. Het huis heeft vijf trapgevels, waarschijnlijk heeft dit geleid tot de naam “Amsterdams grachtenhuis”. Deze dakkapellen zouden zijn gebouwd op verzoek van mevrouw, als herinnering aan haar geboortestad Amsterdam. Beroemd waren de door het echtpaar georganiseerde concerten die werden gegeven in de zaal van het huis. Het huis, de tuin en de kassen moeten adembenemend zijn geweest. Ze stonden namelijk vol azeala’s. Ook de tuin zelf achter het huis was prachtig aangelegd. In 1940 werd de Wildbaan door de Duisters gevorderd. Na de oorlog kwam de Wildbaan in handen van de Missionarissen van het Heilige Hart, welke een kapel aan het huis lieten bouwen. Na een aantal andere eigenaren verhuurt de AMEV het huis aan de Stichting Philadelphia. De stichting gebruikt het als verpleeginrichting. De huidige eigenaar heeft het huis samen met de gemeente helemaal laten restaureren en heeft thans een woon- en kantoorbestemming. De Wildbaan is zo gelukkig behouden gebleven. Het spookt! In de tijd dat de families Metelerkamp de Wildbaan in bezit hadden, schijnen er spoken rond gewaard hebben in De Wildbaan. Het verhaal ging, dat er laat in de avond in de keuken soms deuren van kasten vanzelf open en dicht gingen.

Bron: www.brummen.nl

Bouwjaar omstreeks 1500, maar in 1910 opnieuw opgebouwd wegens te zwakke muren. Eerste
bewoners waren jonkheer Karel van Gelre en graaf Herman Otto van Limburg Stirum. Vanaf het moment dat Gerhard Casyn van der Hell, burgemeester van Arnhem, het huis in 1667 kocht, noemde hij zichzelf “Van der Hell tot de Wiltbaen”. De huidige eigenaar heeft het huis samen met de gemeente helemaal laten restaureren. Er wordt nu gewoond en gewerkt.

Bron: www.vvvbrummen.nl